وقایع نگاران چینی چندان در قید و بند ذکر حقایق نبودند، بلکه به فراخور ذوق و سلیقه خود داستان‌های افسانه‌ای بر تاریخ این مملکت افزوده‌اند. بر اساس داستانی کهن، آدم نخستین پس از هجده هزار سال رنج توانست به گیتی شکل ببخشد. از نفسش ابر و باد، از آوازش تندر، از رگ‌هایش رودخانه، از موهایش سبزه و درخت، از عرقش باران و از حشراتی که بر بدنش نشسته بودند، نوع انسان پدید آمد.
اما براساس منابع تاریخی از 3000 سال پیش از میلاد، خاقان‌های چین به تدریج راه و رسم زندگی را به مردم آموختند. چینیان پیش از آشنایی با تمدن غرب و خاورمیانه، مردم آن نواحی را وحشی می‌شمردند و خود را قوم برگزیده جهان می‌دانستند. با وجود این همواره درگیر هرج و مرج، فقر و جنگ‌های بی‌حاصل بودند. اما در پس این پرده تاریک، یکی از کهن‌ترین تمدن‌های زنده جهان وجود داشت. سنت شعر چین باستان دارای قدمتی طولانی و فلسفه آن آمیخته با خیال ولی ژرف بود. ساخت ظروف چینی آنان استادانه و بی‌نظیر، هنرهایشان در اوج سادگی و کمال و معماری بناهایی نظیر دیوار بزرگ چین جزوه شاهکارهای جهان باستان به شمار می‌رود.
در حال حاضر نظری ارسال نشده است
شما می توانید به عنوان اولین نفر نظر خود را ارسال نمایید
ارسال متن پیام وارد کردن متن پیام الزامیست