ایرانیان نمایندهی راستین انتقال ورزش قلهنوردی، کوهنوردی فنی، دیوارهنوردی و تدریس آن به دیگر نقاطی هستند، که حداکثر پیشینهی تاریخی کشورشان چند قرن بیش سابقه ندارد. ایرانیان با به کار گرفتن میخ، طناب، گره، تنکهی مصنوعی و ابداع تیرول و برقراری کارگاه روی دیوارهها و حتا تا اعماق 300 متری زمین با وسیلهی چرخ چاه (قنات گناباد از سازهها و شاهکارهای آبی جهان) در گذشتههای دور از بنیانگذاران ورزشی بودهاند، که امروزه به عنوان ورزش کوهنوردی از آن نام میبریم.
این یک رویا نیست، یک حقیقت است، در زمانی که نه آمریکا کشف شده بود و نه کشورهای صاحب نام کوهنوردی امروز، که در اروپای مرکزی درخشش دارند وجود داشت، نیاکان هوشمند و پر تلاشمان در راستای گسترش فنون کوهنوردی و غارنوردی، گامهای سازنده و بزرگی برداشتهاند، که ما را موظف میکند، با صداقت بازگوی نقشآفرینی خودمان در ورزش کوهنوردی جهان باشیم. و فراموش نکنیم در فرهنگ کوهنوردی جهان نیط شاید (به نظر نگارنده قطعا) نخستین ملتی باشیم، که در بیش از هشتصد سال پیش وازهی کوهنوردی را به کار بردهایم و باید که، نام گذاری جهانی این ورزش بنام ملت ایران ثبت گردد.
این کتاب دربردارندهی نمونههایی است، از داشتههای ما ایرانیان در پهنهی تاریخ کوهنوردی ایران و جهان. باید که خود را باور کنیم، باید که خود را نیک بشناسیم و بشناسانیم.