رویکرد کلی در مطالعۀ زبان، رویکردی است که بر اجتماع تأکید دارد: تأکید بر نقشهای اجتماعیای است که نشان میدهد زبان شبیه به چیست و چگونه تکامل یافته است. عبارت زبان از منظر نشانهشناسی اجتماعی، ویژگی بارز رویکردی است که در این کتاب دنبال شده است.
اصطلاحات بافت و متن ترکیب آنها بدین صورت, به ما یادآور میشود که اینها ابعاد یک فرایند هستند. متنی داریم که متن دیگری هم آن را همراهی میکند؛ یعنی متنی به نام بافت که «همراه» متن دیگر است. مفهوم «همراه متن» از آنچه گفته یا نوشته میشود فراتر میرود؛ این مفهوم شامل رویدادهای غیرکلامی ـ یعنی کل محیطی که متن در آن میآید ـ هم میشود. بنابراین پیوندی بین متن و موقعیتی که متن عملاً در آن میآید برقرار میکند. درون این موضوع عام, کانون توجه ما روی چیز به خصوصی خواهد بود که در زبانشناسی از آن تحت عنوان متن یاد میکنند؛ البته همواره بر موقعیت به عنوان بافتی که متنها در آن میآیند و تفسیر میشوند نیز تأکید شده است.