ابراهیم یزدی، فعال سیاسی ایرانی و دبیرکل نهضت آزادی ایران است. ابراهیم یزدی در دوران اقامت سید روحالله خمینی در نوفل لوشاتو، فرانسه از مشاوران او بود. او پس از پیروزی انقلاب ۱۳۵۷ ایران، به همراه روحالله خمینی به ایران بازگشت. در بهمن ۱۳۵۷، ابراهیم یزدی به دستور روحالله خمینی به عضویت نهادی مخفی به نام شورای انقلاب اسلامی ایران درآمد.
خلخالی ادعا میکند او بازپرس دادگاه انقلاب در زمان محاکمهٔ ژنرالهای ارتش شاهنشاهی ایران بود و با آغاز به کار دولت موقت انقلاب به سمت «معاون نخست وزیر در امور انقلاب» برگزیده شد وی برای مدتی به عنوان سرپرست موسسه کیهان منصوب شد پس از استعفای کریم سنجابی از وزارت امور خارجه ایران، به عنوان «وزیر امور خارجه دولت موقت انقلاب» معرفی شد.
در دوران وزارت او، ایران از پیمان سنتو خارج شد و سپس به جنبش غیر متعهدها پیوست در فاصله کوتاهی پس از آغاز بحران گروگان گیری در سفارت آمریکا، دولت موقت به نخست وزیری مهدی بازرگان در اعتراض به ناتوانی دولت و کنترل گروه های خودسراستعفا داد. وی سپس در سال ۱۳۵۸ خورشیدی، نماینده مردم تهران در دوره اول مجلس شورای اسلامی شد، اما پس از آن، صلاحیت اش برای نامزدی در انتخابات دوره های بعدی مجلس شورای اسلامی، توسط شورای نگهبان قانون اساسی، ظاهرا با استناد به اظهارات سید روحالله خمینی علیه نهضت آزادی، رد شد ابراهیم یزدی، تا پیش از انقلاب ایران،همراه خانوادهاش، سالها در آمریکا زندگی کرد و به شهروندی ایالات متحده آمریکا درآمد.