متافیزیک ینا، بخشی از نظام فلسفی‌ای است که به نظام ینا شهرت دارد و حاصل دستنوشته‌های هگل در دورۀ اقامتش در شهر یناست. هگل در این متنِ مختصر، که به‌دلیل ساختار و نثر ویژه‌اش یکی از مهجورترین متون تاریخ فلسفه است، تلاش کرده است تا روایتی منحصربه‌فرد از کل متافیزیک غربی، از متافیزیک ارسطو (اصل اینهمانی و اصل طرد شق ثالث) تا عقلگرایی مدرن (دکارت، اسپینوزا و لایب‌نیتس) و نهایتاً تا ایده‌آلیسم استعلایی کانت و شلینگ را در قالبی دیالکتیکی عرضه نماید.
با توجه به قالب سه‌وجهی دیالکتیک هگلی، کتاب نیز مشتمل بر سه بخش (نظام اصول نخستین، متافیزیک ابژکتیویته و متافیزیک سوبژکتیویته) است که هر کدام نیز به سه زیربخش تقسیم می‌شوند. بنا به نظر برخی مفسرین، هگل در مبحث انتهایی این کتاب (روح مطلق)، که حدوداً دو سال پیش از پدیدارشناسی روح به رشتۀ تحریر درآمده است، برای نخستین‌بار، ایده‌آلیسم شلینگ را پشت سر می‌گذارد و از نخستین جلوۀ ایده‌آلیسم مطلق خویش پرده‌برداری می‌کند.
در حال حاضر نظری ارسال نشده است
شما می توانید به عنوان اولین نفر نظر خود را ارسال نمایید
ارسال متن پیام وارد کردن متن پیام الزامیست