از باغهای مصفّای روم باستان تا دهلیزهای تنگ و تاریک صومعههای قرون وسطا و کتابتخانههای درون آنها، پژوهشگر برجسته و شناختهشده، استیوِن گرینبلت، با کندوکاو در یکی از اثرگذارترین آثار ادبی همهی دورانها تصویری زنده و روشن از گذشته به دست میدهد. در زمستان سال ۱۴۱۷، پوجّو براچّولینی، منشی بیکار شدهی پاپ مخلوع که اینک شکارچی کتاب شده بود،
نسخهای از کتاب در باب طبیعت چیزها، نوشتهی تیتوس لوکرتیوس، را در صومعهای دورافتاده پیدا کرد_ و این البته تنها یکی از کشفیات او از جهان باستان بود، نسخ خطیِ پاگانی که به طرزی شگفت به دست کاتبان پارسای مسیحی، در کنج کتابخانههایِ صومعهای، محفوظ مانده بودند. داستان اینکه چطور این شعر خیرهکننده توانست جهان را در مسیر تازهای قرار دهد، یا به اصطلاح «بپیچاند»، همزمان یک اثر پژوهشی ممتاز، یک نوشتهی ادبی گیرا و شاهدی شورانگیز بر قدرت کلام مکتوب است.
استیون گرینبلت استاد علوم انسانی در دانشگاه هاروارد است و از جملهی آثار او کتاب اراده در عالم: شکسپیر چگونه شکسپیر شد است، یکی از کتابهای پرفروش فهرست نیویورک تایمز و از فینالیستهای جایزهی پولیتزر و جایزهی ملی کتاب برای ادبیات غیر داستانی. خود کتاب جهان چگونه مدرن شد؟ نیز البته برندهی جایزهی پولیتزر سال ۲۰۱۲ برای آثار عمومی غیرداستانی و نیز جایزهی ملی کتاب سال ۲۰۱۱ برای ادبیات غیرداستانی بوده است.