در پژوهش پیشرو پس از معرفی اجمالی بستر فکری معرفت شناسی عام و معرفت شناسی دین در چهارچوب اندیشه های رایج در این بستر، به آثار میرزای اصفهانی روی آورده تا بتوانیم پاسخ ایشان به سوالات موجود دراین فضا را دریابیم. میرزای اصفهانی با قائل شدن به گونه ای معرفت مستقیم اولاً از دخالت دادن هرگونه مفهوم و واسطه در فرآیند آگاهی پرهیز می نمایند و ثانیاً علم را کاشف و فراتر از مکشوف شدن دانسته و هرگونه نظریه پردازی درباره آن و چگونگی حصولش را نفی می نماید. بر این اساس، ایشان آنچه را که در معرفت شناسی مرسوم، مورد نظر است مانند قیاس، واسطه گری مفاهیم و معرفت گزاره ای، نفی نموده و معرفت را در همان یافتن مستقیم معلومات متذکر می گردد.
در حال حاضر نظری ارسال نشده است
شما می توانید به عنوان اولین نفر نظر خود را ارسال نمایید
ارسال متن پیام وارد کردن متن پیام الزامیست