هیچ رهبری در طول تاریخ نتوانست به دست آورد های کوروش کبیر برسد. او بزرگترین امپراتوری دنیای باستان را بنیان کرد و شیوه ی او با پادشاهان دیگر کاملاً متفاوت بود . همواره سعی می کرد بر پایه ی عدل و عطوفت حکمرانی کند. کوروش به خاطر نیک اندیشی و آرزوی همیشگی اش برای زندگی نوع بشر در صلح و آرامش، در بندهایی از تورات مورد تکریم و تحسین قرار گرفته است.
رفتار او به گونه ای بود که حتی آنان که از وی شکست می خوردند نیز کوروش را مردی بزرگ و نیک می پنداشتند. ویل دورانت، مورخ بزرگ، درباره ی او می گوید: «مهربان ترین فاتح تاریخ است که امپراتوری اش را با سخاوت تمام بنیان نهاد. دشمنانش او را شخصی ملایم و باگذشت می شناختند و در هنگام نبرد با او همانند انسانی که چاره ای جز انتخاب میان کشتن و یا کشته شدن ندارد، جنگ نمی کردند.»
می توان گفت همه ی ایرانیان کوروش کبیر را می شناسند و از او به عنوان افتخار یاد می کنند، اما شاید کمتر کسی باشد که داستان شکل گیری حکومت و شیوه های او را بداند. آثار زیادی با این موضوع به چاپ رسیده است اما کتاب " کوروش بزرگ" انتشارات سبزان، توسط گزنفون، مورخ یونان باستان که یک قرن بعد از کوروش زندگی می کرد، نوشته شده است.
او سال ها شاگرد سقراط بوده و از لحاظ قدرت استنباطی و علم در مدارج بالایی قرار داشته است. مطالعه ی کتابی درباره ی کوروش، آن هم از زبان فیلسوفی غیر ایرانی که در فاصله ی زمانی کوتاهی بعد از حکومت او می زیسته است، بدون شک اطلاعات ارزنده تری را در اختیار علاقه مندان خواهد گذاشت. ناگفته نماند، این کتاب توسط لری هدریک بازنویسی شده است و زبان آن به اول شخص تغییر داده شده است. یعنی کتاب از زبان کوروش بازگو می شود.