کلمه انسان از انس می‌آید و اساسا بشر موجودی اجتماعی است و برقراری ارتباط با دیگران برای او امری طبیعی و مهم به شمار می آید. ارتباط، یکی از قدیمیترین و در عین حال عالی ترین دستاوردهای بشر بوده و هست. از آنجایی که ما انسانها به شکل گروهی زندگی می‌کنیم، چه بخواهیم و چه نخواهیم دائما در حال برقراری ارتباط با دیگران هستیم. منظور از ارتباط فقط این نیست که حرفی بین ما و دیگران رد و بدل گردد، بلکه هر آنچه انجام میدهیم و انجام نمیدهیم توسط دیگران تفسیر شده و در واقع همه ی اعمال ما نوعی ارتباط به حساب می آید. لبخند زدن، اخم کردن، دست دادن، روی برگرداندن، تکان دادن سر، اشارات چشم و ابرو و… هر یک می توانند پیامی را به دنبال داشته و دربرگیرنده ی انواع ارتباط و تعامل با دیگران باشند. حتی سکوت نیز در فرهنگهای مختلف، میتواند نشانه های ارتباطی مختلفی را در بر داشته باشد. ما برای برآورده ساختن انواع نیازهای خود ناگزیر از برقراری ارتباط با اطرافیانمان هستیم. همچنین برای کلیه ی فعالیت های اجتماعی ازجمله دوستیابی، ازدواج، تحصیل، اشتغال و… نیز نیازمند برقراری ارتباط با دیگران هستیم و اگر این مهارت را به خوبی نیاموخته باشیم، اغلب فعالیت های اجتماعی ما آنگونه که میخواهیم پیش نرفته و رضایت ما را تأمین نخواهد کرد. ارتباطات زمانی کار آمد خواهند بود که به شیوه ای مثبت و سازنده برقرار شوند و در غیر این صورت دردسرآفرین خواهند شد. در این کتاب به عناصر ارتباط، عوامل مؤثر بر آن، موانع موجود و اصول و چگونگی یادگیری مهارت ارتباط مؤثر با دیگران و مهارت های روابط بین فردی می پردازیم.
در حال حاضر نظری ارسال نشده است
شما می توانید به عنوان اولین نفر نظر خود را ارسال نمایید
ارسال متن پیام وارد کردن متن پیام الزامیست