ایران و هند را خواهر و برادری جدامانده از هم تصور می‌کرد. دردهای مشترک، ریشه آریایی مشترک و تفاوت های بسیار. هند خواهر بود. مثل همین زن هندی، کف دست‌هایش خالکوبی های حنا داشت. گل و برگ و ساقه. به پیشانی‌اش نگینی براق می‌چسباند که آویزش تا وسط دو ابرو می‌آمد. ایران برادر بود. شال مشکی به کمر می‌بست و گیوه سفید می‌پوشید..."
متن فوق بخشی از کتاب "قطار دهلی بمبئی" است. این کتاب توسط فریده خرمی تالیف شده است. آی آی کتاب
در حال حاضر نظری ارسال نشده است
شما می توانید به عنوان اولین نفر نظر خود را ارسال نمایید
ارسال متن پیام وارد کردن متن پیام الزامیست