«حقوق هسته‌ای» مقررات IAEA درباره فعالیت هسته‌ای اعضا نوشته کارلتون اشتویبر، آلک بائر نوربرت پلزر، وولفرام تانهوزر، حقوقدان و مشاوران حقوق در زمینه انرژی هسته‌ای است. اساسنامه آژانس بین‌المللی انرژی اتمی، این آژانس را ملزم می‌کند استفاده صلح‌آمیز و ایمن از انرژی هسته‌ای را تشویق کند. استفاده صلح‌آمیز از انرژی هسته‌ای در هر کشوری می‌تواند با اجرای یک زیرساخت ملی و کارآمد حقوق هسته‌ای، تضمین شود. در سه دهه گذشته، دفتر امور حقوقی آژانس به کشورهای عضو در توسعه زیر ساخت‌های حقوق ملی هسته‌ای‌شان کمک کرده است. در حوزه ایمنی هسته‌ای به دلیل اینکه پس از حادثه نیروگاه چرنوبیل شش سند حقوقی بین‌المللی مورد مذاکره و تصویب قرار گرفت و در حوزه منع گسترش سلاح‌های هسته‌ای، در پاسخ به تلاش آژانس که از طریق تصویب پروتکل الحاقی به قراردادهای پادمان تحقق یافت، در ۱۷ سال گذشته (تا سال ۲۰۰۳) تقاضا از سوی کشورهای عضو برای کمک قانونی و حقوقی به صورت چشمگیری افزایش یافته است. آژانس، کشورهای عضو و افکار عمومی به طور کلی، در تشویق پایبندی به این پیمان‌ها و تدوین قانون لازم، منافع مشترک دارند. تاکنون، کمک آژانس به شکل تدوین قوانین جدید هسته‌ای و بازبینی قوانین و مقررات موجود و همچنین برگزاری دوره‌های آموزشی و ارائه توصیه و مشاوره در مسائل حقوقی بوده است. اما برای اینکه این کمک‌ها واقعا مؤثر باشد، باید کشورها خودشان نوعی ارزیابی از خود داشته باشند تا اطمینان حاصل کنند که درتدوین قوانین جدید حاکم بر فعالیت‌های هسته‌ای و بازبینی قوانین موجود، زیرساخت‌های حقوق ملی هسته‌ای‌شان مطابق با تعهدات بین‌الملل است. این کتابچه برای تسهیل این ارزیابی تهیه شده است. مخاطب این کتابچه نه تنها قانون‌گذاران بلکه مقامات دولتی، کارشناسان فنی، وکلا، دیپلمات‌ها و کاربران فن‌آوری هسته‌ای و همچنین رسانه‌ها و عموم مردم هستند تا به کمک آن الزامات اولیه و اساسی برای یک زیرساخت کافی و کامل حقوق هسته‌ای را درک کنند. این کتابچه گام مهمی است به سوی تقویت چارچوب حقوق بین‌المللی حاکم بر استفاده ایمن و صلح‌آمیز از انرژی هسته‌ای. آی آی کتاب