دکتراروین یالوم روانپزشکی دانشگاه استنفورد و نویسندهی درسنامههای معتبری چون رواندرمانی اگزیستانسیال و رمانهایی نظیر «وقتی نیچه گریست»، در این شش داستان مسحورکننده و برگرفته از تجربهی بالینیاش یا رهنمون ساختن بیماران ـ و خویش ـ به سوی تحول، بار دیگر ثابت میکند کاشف بیمحابای روان آدمی است.
مامان و معنى زندگى، داستان اول کتاب است که دربارهی تاثیر مادر بر شکلگیری شخصیت فرزندان است. در این داستان اروین یالوم زندگی زنی نویسنده را به تصویر میکشد که پس از مرگ مادرش، رویای او را میبیند. این زن که از مادرش بیزار بوده ولی بعد از ده سال زندگیاش تحت شعاع او قرار میگیرد و با خود میگوید: «چرا حالا که سالهای سال در خصومتی مداوم با او زندگی کردهام، باید برایش دست تکان بدهم؟ او خودبین، منعکننده، مداخلهجو، بدگمان، کینهای، به شدت یکدنده و فوقالعاده کم اطلاع بود. یک لحظه را هم به یاد نمیآورم که با او احساس صمیمیت کرده باشم.»