رساترین تعریفی که می توانیم از هنر به دست دهیم این است: زیبایی به اضافۀ دریغ. هر جایی زیبایی هست، دریغ هم هست، به این دلیل ساده که زیبایی محکوم به فناست: زیبایی همیشه می میرد، وقتی ماده بمیرد، رفتار هم می میرد، وقتی فرد بمیرد، جهان هم می میرد. اگر کسی «مسخ» کافکا را چیزی بیش از یک خیالپردازی حشره شناسانه بداند، به او تبریک می گویم چون به صف خوانندگان خوب و بزرگ پیوسته است.
در حال حاضر نظری ارسال نشده است
شما می توانید به عنوان اولین نفر نظر خود را ارسال نمایید
ارسال متن پیام وارد کردن متن پیام الزامیست