هر جامعه ای، آموزش و پرورش را نهادی کرده و سازمان می دهد تا از طریق آن افراد نسل های جدید را پرورش داده تا بقا، دوام اجتماعی و فرهنگی خود را تضمین کند. با تغییرات اجتماعی که در جامعه کنونی صورت گرفته نظام آموزشی هم نیازمند تغییراتی است و نتیجه این تغییر و تحول در جامعه و نظام آموزشی بروز آسیب ها و چالش هایی است که عدم توجه به این آسیب ها و بررسی علل آن موجب می شود که نظام آموزشی در تحقق اهداف خود ناکام بماند و نتیجه آن اتلاف منابع مادی، سرمایه های انسانی و فرهنگی خواهد بود.
کتاب آسیب شناسی نظام آموزشی در ایران حاصل یک دهه پژوهش میدانی نگارنده با استفاده از روش های تحقیق (کمی، کیفی و تلفیقی) و براساس تجربیات زیسته نگارنده در بین کنشگران نظام آموزشی به بررسی آسیب های نظام آموزشی پرداخته است که به شکلی مشارکتی و قابل فهم برای دانشجویان، معلمان، مدیران و علاقه مندان عرصه تعلیم و تربیت نوشته شده است تا در باب نظام آموزشی به بحث و تفکر بیشتری بپردازند.