انسان‌های داستان یالوم همه از دردهای درونی‌شان رنج می‌برند و او زبردستانه جدال‌های داستانی را با زبان روایت به تصویر می‌کشد. یالوم که خود راوی اول شخص داستان و قهرمان داستان‌هاست، باید بر پایه اصول روان‌درمانی، تلاطم درونی بیمارانش را بشناسد و آرام کند، ولی روان منحصر به فرد و خاص هر انسان، قهرمان پیر ما را به مبارزه می‌طلبد. عناصری مانند تجربه، حس‌های درونی یالوم و علمش هر بار به کمکش می‌آیند و تعلیق و کشش داستان‌ها را ایجاد می‌کنند. فرار از کلیشه بودن و عدم تکرار در این اثر یالوم هم مثل آثار دیگر او صفتی است که می‌شود هنگام توصیه به دوستان بر آن تکیه کرد. و آخر اینکه روان‌کاو ماجراجوی ما مثل شوالیه‌های قرون وسطی، همیشه پیروز صحنه نبرد نیست و گاهی پایانه‌هایش آن‌طور که راوی می‌خواهد، پیش نمی‌رود و درسی می‌شود برای پیر روان‌کاو قصه‌گو...
در حال حاضر نظری ارسال نشده است
شما می توانید به عنوان اولین نفر نظر خود را ارسال نمایید
ارسال متن پیام وارد کردن متن پیام الزامیست