بخش عمده‌ای از منابع قدرت نرم امریکا در سازمان‌های غیردولتی، بخش‌های خصوصی، جامعهٔ مدنی، معاهدات دوجانبه، مؤسسات چندملیتی و ارتباطات فراملی نهفته است. ابزار دولتیِ ایجاد جذابیت و تأمین قدرت نرم، یعنی دیپلماسی عمومی، رادیو و تلویزیون، برنامه‌های تجاری، کمک به توسعهٔ کشورهای دیگر، کمک‌رسانی در زمان بروز بلایا و قراردادهای نظامی، در قسمت‌های مختلف دولت پراکنده شده‌اند و هیچ راهبرد یا بودجهٔ فراگیری وجود ندارد تا تمام این موارد را در سایهٔ آن لحاظ کرد. هزینه‌ای که صرف برنامه‌های نظامی می‌شود، پانصد برابرِ مجموع هزینه‌های رادیو و تلویزیونی و برنامه‌های تجاری است. دولت چطور می‌تواند با منابع غیردولتیِ قدرت نرمی مرتبط شود که از هالیوود گرفته تا هاروارد و بنیاد گیتس را شامل می‌شود و همگی آن‌ها نیز از جامعهٔ مدنی سرچشمه می‌گیرند؟
در حال حاضر نظری ارسال نشده است
شما می توانید به عنوان اولین نفر نظر خود را ارسال نمایید
ارسال متن پیام وارد کردن متن پیام الزامیست