شمنیسم اساساً یکی از کهن‌ترین شیوه‌های درمانگری انسان است که بر پایه توانایی شمن در ایجاد خلسه و وساطت میان انسان‌ها، طبیعت و روح‌ها شکل گرفته است. شمنان در جوامع خود، فراتر از جادودرمانگران سنتی، نقش‌هایی چون پیشگو، روحانی، حافظان ادبیات شفاهی و حکیمان و عارفانی آگاه نیز داشته‌اند.
نویسنده در این کتاب پدیدۀ شمنیسم را بر پایۀ پژوهش‌های موثق علمی به گونه‌ای همه‌جانبه و به دور از اطناب تشریح می‌کند. مترجم در مقدمه به مسألۀ حضور یا عدم حضور شمنیسم در قلمرو فرهنگی ایران پرداخته و برخی نظرات و زمینه‌های موجود برای پژوهش‌های بیشتر در این حوزه را یادآور شده است.
کتاب علاوه بر دوستداران مطالب فرهنگی برای طیف گسترده‌ای از پژوهشگران و دانشجویان علوم‌انسانی، به‌ویژه علاقه‌مندان به مطالعات ادیان، انسان‌شناسی، شاخه‌های گوناگون ایران‌شناسی و همچنین روان‌شناسی و پزشکی مطالب ارزنده‌ای دربر دارد.