در قسمتی از متن کتاب می‌خوانیم: «نشانه‌های اولیه خط موسیقی: هنر موسیقی دارای این خصیصه است که به یاری خطی ویژه به نام خط موسیقی می‌توان آن را ثبت کرد. این خط کم و بیش مانند هر خط دیگر از نشانه‌های قراردادی استفاده کرده و همواره رو به تکامل رفته است. این خط بین‌المللی می‌باشد. و در هر جای دنیا به یک شکل خوانده می‌شود. برای آنکه نت‌های موسیقی را در دوره‌های پی‌در‌پی که نشان داده شد بتوان نوشت خطوطی به کار برده می‌شود که حامل نام دارد. که عبارت است از پنج خط موازی با فاصله‌های مساوی. حامل پنج خطی دارای یازده محل برای جا دادن نت‌های موسیقی است. پنج محل روی خط‌ها و چهار محل میان خط‌ها، یک محل پایین و یک محل بالای حامل.»
پرویز منصوری (۱۳۰۳–۱۳۹۰) مدرس تئوری موسیقی و منتقد موسیقی بود. کتاب «تئوری بنیادی موسیقی» مشهورترین اثر اوست که در سال ۱۳۷۱ به عنوان «کتاب سال» در ایران برگزیده شد.پرویز منصوری سال‌ها استاد هنرستان‌های موسیقی در تهران بود و در سال‌های پس از انقلاب در اتریش زندگی می‌کرد. از او صدها نوشتار در زمینه نقد موسیقی، جامعه‌شناسی موسیقی، سازشناسی و… به زبان پارسی منتشر شده‌است.
در حال حاضر نظری ارسال نشده است
شما می توانید به عنوان اولین نفر نظر خود را ارسال نمایید
ارسال متن پیام