آواره و سایه‌اش نخستین بار در سال 1879 به صورت پیوست و مکمل کتاب انسانی، زیاده انسانی، و بعدها به صورت مستقل، منتشر شد. این کتاب در پایان دوره‌ی نخست تفکر نیچه و پس از زایش تراژدی و تاملات نابهنگام نوشته شد. آواره و سایه‌اش دربردارنده‌ی گزین گویه‌هایی است با ساختاری مبتکرانه و منحصر به فرد. اثر با گفت‌و‌گوی تامل برانگیز ‹‹سایه›› با ‹‹آواره›› که شاید کنایه از دو پاره‌ی وجود آدمی می‌باشند، آغاز می‌شود. سایه که تا کنون خاموش بوده اکنون از خاموشی آواره در شگفت شده و می‌خواهد به او مجال سخن گفتن بدهد. آنگاه در 350 پاره کتاب، نیچه از رمانتیسم، اخلاق، نثر، ادبیات، موسیقی، طبیعت، و غیره سخن می‌گوید، تا در پایان باز به این پرسش برسد که ‹‹تو کجایی؟ کجایی تو؟››
در حال حاضر نظری ارسال نشده است
شما می توانید به عنوان اولین نفر نظر خود را ارسال نمایید
ارسال متن پیام وارد کردن متن پیام الزامیست