نمایشنامه «دادگاه نویسنده» در سه پرده نوشته شده است. داستان در پرده اول از دادگاهی آغاز می شود. دادگاهی که با یک پروژکتور، متهمی را از بهشتی فرضی فرا می خواند و مخاطب را وارد نمایش می کند.
«دادگاه نویسنده» پر از رگه های طنز است و طنز گزنده و دهشتناکی خنده را می خشکاند و تعمق می طلبد. در همان دیالوگ های اولیه، متوجه می شویم که دادگاه بری محاکمه کردن نویسنده جوانی تشکیل شده است. نویسنده ای که نمایش هایش تبدیل به قتلگاه می شوند، خوی وحشی گری مخاطب را بیدار می کنند و با خونریزی و خون خواهی به پایان می رسند.