کتاب بار باران نوشته سعید تشکری است. این کتاب داستان زندگی گوهرشاد بیگم عروس تیمور است. گوهر شاد بیگم و همسرش شاهرخ پس از مرگ تیمور به سوی سرزمین هرات حرکت می کنند تا جا پای تیمور نور جهانگشای بگذارند و بخشی از سرزمین او را به نام تیمور پادشاهی کنند. تیمور در راه چین و ماچین و برای فتح سرزمینی تازه رفته که در راه جان می سپارد. او با این نیت که چون مسلمانان زیادی را کشته و خدای مسلمانان با او قهر کرده می خواهد در کشتاری تازه و به نیت کفاره گناهانش بر چین و ماچین غلبه کند که مرگ فرصت این جهانگشایی را از او می گیرد. از سوی دیگر گوهرشاد و شاهرخ در راه رسیدن به طوس با مادر بیمار گوهرشاد روبرو می شوند. آنها می شنوند که در طوس سلطانی به نام رضا ع شفای عرب و عجم ترک و تاتار را با بهای شکستن دل می دهد. گوهرشاد عهد می بندد در صورت بهبود مادرش خانه ای در کنار بارگاه سلطانی رضا بسازد. تا اینکه در بخشی از کتاب بار باران می خوانیم مردان و زنان دیروز خراسان با من حرف ها زدند. از جوان عمله ای حرف زدند که در مسجدت کار می کرده است. عاشق تو می شود! تو او را به حرم رضا می فرستی. او آدمی می شود ک دیگر تورا نمی خواهد. هیچ جای تاریخ از این قصه نشانی از خود ندارد. اما اوسنه ی عاشقی اش روح و قلم من شد. اوسنه ی غریبی بود. یادت هست گوهرشاد بیگم و من آن را نوشتم هفت دریا شبنمی و در سال هفتاد و پنج منتشر شد. از سال هفتاد تا هفتاد و پنج پنج سال من عیاق کامل آن طواف بودم و هستم. هنوز آن یاد چون دردانه حالی با من است. صبح ها در هوای مسجد می آمدم؛ تا به حرم برسم؛ و بدانم؛ مثل تو ای بانو که یکی از کبوترهای بنام حرم او هستی و مانده ای
در حال حاضر نظری ارسال نشده است
شما می توانید به عنوان اولین نفر نظر خود را ارسال نمایید
ارسال متن پیام وارد کردن متن پیام الزامیست