ارنست فردریک شوماخر (1911-1977م.) در این کتاب برآن است که مهم ترین وظیفه بشر یافتن راهی برای رهایی از بن بست اقتصاد کنونی است. در نظر او در اقتصاد و توسعه به معنای حقیقی آن باید به چند چیز به درستی پرداخت که عبارت اند از: مسئله تولید، صلح و پایداری، منابع، استفاده درست از زمین و انرژی هسته ای، و مسائل اجتماعی و اقتصادی ای که توسعه را تحت الشعاع دارند. چه کسی باید این وظیفه را به جا آورد؟ همه افراد بشر.
صحبت از آینده تنها در صورتی مفید است که راهنمای عمل کنونی باشد. ما باید مسئله را همه جانبه درک کنیم و امکان زایش و پرورش یک اسلوب زندگی نوین را با روش های جدید تولید و الگوهای جدید مصرف مورد توجّه قرار دهیم: یک اسلوب زندگی که برای پایداری طرح شده باشد؛ در کشاورزی و پرورش نبات و دام می توانیم ذهن خود را به تکامل روش های تولیدی ای معطوف کنیم که از لحاظ زیست شناسی مناسب باشند، می توانیم به تکامل در فناوری در مقیاس "کوچک" فناوری نسبتاً رام و دست آموز با "چهره ای انسانی" معطوف کنیم، و یا به گونه ای جدید از شراکت بین مدیریت و افراد و حتی گونه های مالکیت عمومی.