با پلوتونیوم آغاز شد؛ اولین عنصری که بشر به مقدار کم تولید کرد. ایالات متحده از ترس اینکه ژرمن ها اولین کسانی باشند که اتم را تبدیل به سلاح می کنند، ذهن های درخشان و اجسام به ظاهر پایان ناپذیری را برای دستیابی به راهی برای ایجاد یک واکنش زنجیره ای هسته ای با قدرت انفجاری غیرقابل تصور به کار گرفت. در عرض چند ماه ، تأسیسات هسته ای هانفورد برای تولید سلاح با مواد جدید معمایی و مهلک ساخته شد که می توانند سوخت بمب های اتمی باشند. دانشمندان گلن سیبورگ ، انریکو فرمی و هزاران نفر دیگر در صحرای ایالت واشنگتن شرقی، پلوتونیوم را برای بمب های ریخته شده در ناگازاکی و بمب های موجود در زرادخانه هسته ای فعلی آمریکا تولید کردند.
استیو اولسون با ترکیبی از وضوح علمی و داستان سرایی خود می پرسد که چرا هانفورد در تاریخ پروژه های منهتن و جنگ سرد تا حد زیادی نادیده گرفته شده است. اولسون بازگو می کند که چگونه شهر کوچک واشنگتن میزبان برخی از بانفوذترین دانشمندان و مهندسان تاریخ آمریکا بوده زیرا آنها سعی در ایجاد این ماده در هسته مخرب ترین سلاح های ساخته شده داشتند. این داستان نمایشی از دستاوردهای بشری و در نهایت غرور کشنده را به نسل جدید ارائه می دهد.
در حال حاضر نظری ارسال نشده است
شما می توانید به عنوان اولین نفر نظر خود را ارسال نمایید
ارسال متن پیام وارد کردن متن پیام الزامیست