آن روزهایی که گرم فعالیت در فرانسه بودم و تلاش می‌کردم هنر و فرهنگ این کشور را در سرزمینی که مردمش هنر را می‌فهمند معرفی کنم، یادداشت‌های روزانه‌ای را از کارهایم برمی‌داشتم؛ اما هیچ‌وقت فکر نمی‌کردم که این یادداشت‌ها ارزش چاپ کردن داشته باشد.
یکی از نگرانی‌های من از چاپ این خاطرات این بود که همیشه در کتاب‌های خاطره‌نویسی، نقش نویسنده بسیار پررنگ است؛ اما من می‌خواستم هنر و فرهنگ ایران در این کتاب پررنگ باشد نه «حجت‌الله ایوبی». به همین دلیل هم وقتی متن را تایپ کردم، بارها واژه‌ی «من» و ضمیر متصل «م» را جست‌وجو و هربار تلاش کردم آن‌ها را حتما حذف کنم. آی آی کتاب