زیرزمینی اثر جک کرواک ۱۹۲۲-۱۹۶۹ نویسنده و شاعر امریکایی، متولد ماساچوست. استعداد زیادی در ورزش به‌خصوص فوتبال داشت و در دانشگاه کلمبیا در رشته‌ی فوتبال تحصیل کرد، اما به دلیل مصدومیت نتوانست به فوتبال ادامه دهد و از دانشگاه اخراج شد. در این دانشگاه او با آلن گینزبرگ و ویلیام اس. باروز آشنا شد و این سه تبدیل به اعضای مرکزی نویسندگان نسل بیت شدند. یکی دیگر از دوستان کرواک در آن دوران نیل کسدی بود که با هم سفرهای جاده‌ای زیادی کردند و این سفرها الهام‌بخش بزرگترین کتاب کرواک به نام «در راه» شد. انتشار این کتاب موفقیت عظیمی بود و شهرت فراوانی برای او به ارمغان آورد. سبک کرواک تحت تأثیر موسیقی جَز بود و بعدها ایده‌هایی وارد آثار او شد که از مطالعاتش در مورد آیین بودایی و ذن می‌آمد. او که معمولاً بر مبنای اتفاق‌ها و انسان‌های واقعی پیرامونش می‌نوشت، سبک نوشتاری خود را نثر خودانگیخته می‌دانست؛ نوعی بداهه‌نویسی بدون ویرایش. کرواک در ۴۷ سالگی بر اثر خونریزی داخلی درگذشت. او یکی از محبوب‌ترین نویسنده‌های زمان خود بود و از نظر بسیاری از منتقدان ادبی، یکی از شاخص‌ترین چهره‌های ادبی قرن بیستم به شمار می‌رود. «او یک زیرزمینی تنهاست که روزهاش را هپروتی سر کرده و می‌خواهد رخت‌هاش را ببرد خشک‌شویی که می‌بیند غروب شده و دیر است و ملافه‌ها خاکستری‌اند. خوش به حال خودم. چون ملافه‌ها نرم‌اند. ولی با این اعترافات نمی‌توانم از درونی‌ترین‌هام رونمایی کنم. و حالا چی بنویسم؟ هنوز باید دست بجنبانم و بسازمش و بسازمش ـ‌واسه هیچ و پوچ‌ـ واسه اشعار بودلری.»
در حال حاضر نظری ارسال نشده است
شما می توانید به عنوان اولین نفر نظر خود را ارسال نمایید
ارسال متن پیام وارد کردن متن پیام الزامیست