سؤالات اساسی زیادی درباره جهان هستی وجود دارد، اما آیا می توان امیدوار بود که به پاسخ آنها می رسیم؟ اگر ادعا کنم که جهان هستی به طور ناگهانی در آن سوی افق پایان می یابد یا اینکه در آن سوی افق جهان هستی پر از آب است و ماهی طلایی هوشمندی در آن زندگی می کند، چه کسی می تواند خلاف آن را ثابت کند؟ اینجاست که کیهان شناسان بیشترین توجه خود را به بخش مشاهده پذیر جهان هستی معطوف می سازند و مابقی آن را به فلاسفه و عالمان دینی واگذار می کنند تا درباره آن نظر دهند.
چشم انداز دنیایی که از پیشرفتهای جدید حاصل شده است، چیزی نیست که بی ابهام باشد. به تفسیر نیلز بوهر، «دیوانگی است که بخواهیم بگوئیم همه چیز روشن و صریح است.» چشم انداز جهان به شیوه ای شگفت انگیزی درهم ادغام شده و اشکالی متناقض نمایان کرده است؛ دنیا هم بی نهایت است و هم متناهی، هم متغیر است و هم ثابت، ابدی است اما آغازی نیز داشته. همچنین نظنریه ای این کتاب پیش گویی می کند در نواحی بسیار دور، سیاراتی هستند که دقیقا مانند زمین ما هستند و قاره هایی با نمایی یکسان طابق زمین ما و مکانی قابل سکونت برای مخلوقاتی مشابه ما دارند که برخی از آنها نسخه هایی مشابه این کتاب را در دست دارند. کتابی درباره دیدگاه جدید جهان، مبدأ و جاذبه های شگفت آورد و زمانهایی که آرامش آن مغشوش شده است.