می گویند زمانی که یک نوزاد به دنیا می آید، هفته های اول تا حدودی نابیناست، رنگ ها و شکل ها را نمی تواند تشخیص دهد، همه چیز به غیر از صدای مادر و دستهای پدر برایش مبهم است، حتی گهواره هم او را گیج می کند تا وقتی که چشمانش شروع به دیدن می کنند.
این اتفاق یک بار دیگر هم می افتد، وقتی که بالغ می شود، زنی یا مردی یک بار دیگر پرده ها را از جلوی چشمانش کنار می زند و رنگ های دنیا را به او نشان میدهد...