یوجین اونیل، نمایش‌نامه‌نویسِ شهیر آمریکایی، پدر معنوی ادبیات نمایشیِ شاخصِ آمریکا و همچنان از برجسته‌ترین نمایش‌نامه‌نویسان جهان به شمار می‌رود. او در اکتبر سال ۱۸۸۸ در نیویورک پای به عرصه‌ی حیات نهاد و زندگی پرفراز و نشیب و پرماجرایی را پشت سر گذاشت. نخستین نمایشنامه وی آن سوی افق بود که در سال ۱۹۲۰ جایزه پولیتزر را نصیبش کرد. اونیل در سال ۱۹۳۶ موفق به دریافت جایزه‌ی نوبل ادبی شد و در سال ۱۹۵۳ در هتل شرایتون بوستون درگذشت. اونیل پیش از هر نمایش‌نامه‌نویس دیگر آمریکایی، واقع‌گرایی نمایشی را که آنتوان چخوف، هنریک ایبسن و آگوست استریندبرگ پیشگامانش بودند، به حوزه‌ی ادبیاتِ نمایشیِ آمریکا وارد کرد.
نمایشنامه آن سوی افق نمایانگر تأثیر رؤیا در زندگی انسان‌هاست. آدم‌ها رؤیاهای فراوانی در سر دارند که اگر در پی شکوفایی آنها باشند، به سرنوشتی دل‌انگیز و دلخواه می‌رسند. اما آنها، گاه، در طوفان‌های زندگی، رؤیاهایشان را به فراموشی می‌سپارند و در پی شکست‌ها و زمین‌خوردن‌ها، آرزوهای خود را انکار می‌کنند، و به دنبال تغییر رؤیا، و از پیِ آن تغییر سرنوشت و زندگی‌شان، برمی‌آیند و از این رهگذر، آنچه قسمتشان می‌شود تنها نشاطی گذرا و ظاهری است.
در آن سوی افق، اونیل با بهره‌گیری از داستان زندگی یک خانواده و با تمرکز بر دو برادر و آمال و آرزوهایشان، و تصمیماتشان در لحظات حساس زندگی، نشان می‌دهد که چگونه افراد، با فقدان شناخت و آگاهی از خود و خانواده‌شان، و عدم تعامل مناسب با یکدیگر و داشتن انتظارات نابجا از دیگر اعضاء، به دردسر می‌افتند و نصیبی جز حزن و حسرت ندارند.