کلماتی که در املای آنها تردید داریم
گذاشتن یا گزاردن!
واژه‌هایی که اغلب در املای آنها تردید می‌کنیم:
در زبان فارسی کلماتی هستند که در هنگام صحبت کردن به راحتی به زبان می‌آوریم، اما کافی است که کسی از ما بخواهد آنها را مکتوب کنیم، بر سر دوراهی بزرگی می‌مانیم و خیلی وقت‌ها هم بدون آنکه از صحت نوشته خود مطمئن باشیم، دست به انتخاب تصادفی می‌زنیم. در این نوشتارها سعی داریم تا نمونه‌های بارزتر را با هم بررسی کنیم.
گذاشتن یا گزاردن!!
کاربرد «گذاشتن»
* در معنای حقیقی کلمه؛ یعنی «قرار دادن به طور عینی»: لیوان را روی میز گذاشتم
* در معنای مجازی؛ «وضع کردن، تاسیس کردن» مانند بدعت‌گذار و بنیانگذار
کاربرد «گزاردن»
* «به جا آوردن» و «ادا کردن» نمازگزار، کارگزار؛، سپاسگزار
* «برگردان از زبانی به زبان دیگر یا از بیانی به بیان دیگرو یا از نظامی به نظام دیگر»
خوابگزار، خبرگزار، پیغام‌گزار
***
حال بیایید بررسی کنیم که با توجه به موارد بالا «نامگذاری» درست است یا «نامگزاری»؟
مسلما نام کسی را نمی‌توان «به جا آورد» و یا «انجام داد»، پس «نامگذاری» صحیح است.
(غلط ننویسیم، ابوالحسن نجفی)
1396/11/17 1428
شما می توانید به عنوان اولین نفر نظر خود را ارسال نمایید
وارد کردن نام و نام خانوادگی الزامی می باشد
وارد کردن ایمیل الزامی می باشد info@iiketab.com - ایمیل وارد شده صحیح نمی باشد
وارد کردن متن الزامی می باشد
ارسال نظر