سایه با خودش پیمان بست تا زبان مردمش باشد
مهدی فیروزیان، پژوهشگر و عضو هیات علمی دانشگاه تهران گفت: سایه از آنجایی که شعر «دیر است گالیا/ در گوش من فسانه دلدادگی مخوان» را مینویسد، بیان میکند که دیگر نمیخواهم درباره مسائل فردی شعر بگویم و میخواهم به مسائلی مانند فقر، استبداد، ظلم، فساد و اختلافات طبقاتی بپردازم. از آنجا به بعد سایه با مخاطبانش پیمان میبندد که دیگر به مسائل فردی اولویت ندهد و سعی میکند تا زبان مردمش باشد.