هژمونی ادبیات متعهد
در سطحِ کلی، «درویشیان» نویسنده ای رئالیست است؛ اما این هنوز چیزی درمورد کار او نمیگوید اگر از جهت گیری ادبی او نگوییم. در دهههای چهل و پنجاه خورشیدی «ادبیات متعهد» جهت و گرایش ادبی مسلط، به ویژه در عرصه ی ادبیات داستانی بود. سبک هایی که این جهتِ ادبی از آن ها استفاده می کرد عمدتا رئالیسم و ناتورالیسم بود، زیرا یکی از پایه های اصلی «ادبیات متعهد» در ایران، روشنگری و آگاهی بخشی به مردم و جلبِ نظرِ آن ها به مصائب اجتماعی بود. رئالیسم و ناتورالیسم دو سبکی بودند که این منظور را به خوبی برآورده می کردند.